причал

м 
1. (по знач. гл. причалить) ба истгоҳи бандар бастан(и); 
ба назди соҳил расида истодан(и) 
2. истгоҳи киштӣ, чои киштибанди, сутуни (яккамехи) киштибанди, борандози бан­дар; 
катер подошёл вплотную к причалу катер омада ба бандар ҷафс истод 
3. (канат) арғамчини киштибанди