прицел

м 
1. (по знач. гл. прицелить и прицелиться) нишон гирифтан(и), нишонгирӣ, ба ҳадаф рост кардан(и); 
линия прицела хатти нишона 
2. нишонгирак, ҳадафгирак (дар аслыхаи тирандозӣ); 
оптический прицел нишонгираки оп­тикӣ <> брать (взять) на прицел кого-что 
1) нишон (нишона) гирифтан, ба хадаф рост кардан, ба ҳадаф гирифтан 
2) дик-катро ба касе, чизе чалб кардан