.
c русского с таджикского

притча

ж I. :книжн. масал, матал, тамсил, хикояи тамсилӣ 
2. разг. ввопр. и воскл. предл. муаммо, аъҷуба; 
что за притча! ин чӣ аъҷубаест! <> быть притчей во языцех вирди забонҳо шудан, забонзади (оби даҳани) мардум шудан