припасть
сов. 1. к кому-чему хам (ҷафс) шудан, хамидан, часпидан, такя кардан, паҳлу задан; припасть к земле ба замин хам шудан, ба замин ҷафс шудан // на что фуромадан, поин шудан, нишастан; припасть на колено ба зону нишастан, зону зада хам шудан, чӯкка задан 2. уст. разг. (появиться) зоҳир (пайдо) шудан