.
c русского с таджикского

припасть

сов. 
1. к кому-чему хам (ҷафс) шудан, хамидан, часпидан, такя кар­дан, паҳлу задан; 
припасть к земле ба замин хам шудан, ба замин ҷафс шудан // на что фуромадан, поин шудан, нишастан; 
припасть на колено ба зону нишастан, зону зада хам шудан, чӯкка за­дан 
2. уст. разг. (появиться) зоҳир (пайдо) шудан