прикончить
сов. разг. 1. что тамом (саранҷом) кардан, ба итмом (ба хатм) расондан, адо кардан, анҷом додан, буд кардан; прикончить все дела ҳамаи корҳоро анҷом додан // тамоман харҷ (масруф, сарф) кардан, адо кардан; прикончить запасы муки захираи ордро тамом кардан 2. кого куштан, зада куштан