признаться
сов. кому-чему в чём иқрор шудан, эътироф кардан, ба гардан гирифтан; признаться в своей вине ба гуноҳи худ иқрор шудан, гуноҳи худро ба гардан гирифтан; признаться в любви изҳори муҳхаббат кардан признаться признаюсь, признаться сказать в знач. вводн. сл. росташро (рӯйрост) гӯям, ба ростӣ, рости гап ҳамин ки...; признаться , я тогда испугался ростӣ гап, ман он вақт тарсида будам