привалить
сов. 1. что такя додан, такя (ҷафс) карда мондан, танба кардан (мондан); привалить бревно к стене ғӯлачӯбро ба девор ҷафс карда мондан 2. мор. ҷафс шуда истодан, омада ҷафс шудан; пароход привалил к пристани киштӣ ба бандар омада ҷафс шуд 3. прост, пахш карда омадан, рехта омадан, ҷам шудан; народу привалило видимо--невидимо одам рехта омад, мардуми бисёре ҷамъ шуданд // перен. омад кардан, бахт тофтан, дастболо шудан; ему привалило счастье бахташ омад кард, бахташ тофт