прелесть

ж 
1. ҷозибадорӣ, фаттонӣ, дилрабоӣ, латофат, зебоӣ, зарофат, малоҳат; 
прелесть лица ҷазобати симо; 
в этом танце много прелести ин рақс бисёр дилчасп аст 
2. ҳусн, ҷазобат, хубиҳо; 
жизнь в деревне имеет свою прелесть зиндагӣ дар деҳот хубиҳои худро дорад; 
прелест путешествия в многообразии впечатлений аҷоиботи сафар дар он аст, ки таассуроти гуногун ҳосил мекунӣ 3 мн. прелести уст. и ирон. пайкари латиф, қадубасти хуш, андоми ҷозиб 4 чаще со сл. «моя» разг. обращ. ҷонам, ҷонакам, азизам, дилбарам, ҷони ширинам 
5. в знач. сказ. зебо (дилситон) аст, аҷиб аст, кори калон; 
это просто прелест ь! аҷаб дилситон аст!, кори калон!