преклонить
сов. 1. что высок. хам кардан, фуруд овардан; преклонить голову сар хам кардан, сар фуруд овардан 2. кого-что перен. уст. (убедить) қоил кардан (кунондан) 3. кого перен. уст. (покорить) сари таъзим (таслим) фуруд овардан, мағлуб гардондан <> преклонить колена (колени> перед кем-чем 1) (покориться) мутеъ шудан 2) (отнестись с уважением) таъзиму тавозӯъ кардан