право

I с 
1. тк. ед. ҳуқуқ, ҳақ; 
государственное право юр. ҳуқуқи давлатӣ; 
гражданское право юр. ҳуқуқи гражданӣ; 
избирательное право ҳуқуқи интихобот; 
вещное право юр. хаққи моликӣ ба ашё; 
трудовое право ҳуқуқи меҳнат; 
уголовное право юр. ҳуқуқи ҷиноӣ 
2. ҳуқуқ, ҳақ, ихтиёр, майл, озодӣ; 
иметь право ҳақ доштан; 
защищать свой права ҳуқуқи худро муҳофизат кардан; 
прав о голоса ҳуқуки овоз додан (интихоб кардан) 
3. асос, далел, сабаб, асл; 
можно сказать с полным правом бо тамоми асос гуфтан мумкин аст; 
по какому праву? бо (дар) чӣ асос?, аз чӣ сабаб? 
4. мн. права разг. гувоҳнома, шаҳодатнома; 
шоферские права шаҳодатномаи ронанда <> на правах кого ҳамчун, ба сифати...; 
по праву ҳақкан, ҳакикатан; 
на птичих правах амонат; 
на равных правах дар асоси баробарҳуқуқӣ; 
вступить в свой права бо тамоми қувва зоҳир шудан; 
дать права (право) гражданства эътироф кардан; 
получить ~а ( ~о) гражданства эътирофи умум пайдо кардан
II вводн. сл. ростӣ, ба ростӣ, воқеан, ҳақикатан, дар ҳақиқат; 
это, право, ничего не значит [ба] ростӣ, ин аҳамият надорад <> право слово прост. кавл медиҳам