пора
ж 1. вақт, замон, мавсим, айём, фасл; весенняя пора ҳангоми баҳор; в дождливую пору дар ҳавои боронӣ 2. в знач. сказ. вақт шуд (расид); мӯҳлат фаро расид; пора за работу вақти кор расид; пора спать (на боковую) вақти хоб шуд; мне пора ман бояд ки равам О в [самую] пору 1) (вовремя) дар айни вакташ 2) (по размеру) чен карда сохтагй барин, айнан худаш; в ту пору он вақт, дар он замон; до пор ы до времени то фурсате, то муддате; до сих пор, до сих пор 1) (о времени) то ҳол, то ин дам (замон, муддат) 2) (о месте) то ин ҷо; до каких пор? 1) то кадом вакт (фурсат)?, то кай? 2) то чанд?; до тех пор то он вақт (гоҳ, замон); на первых порах дар ибтидо; об эту пору прост. ҳамин дам, ҳозир, ҳамин ҳоло; с давних пор хеле вақт инҷониб, кайҳо боз; с каких пор? кай боз?, аз кай?; с тех пор, с той поры аз он вакт (замон); аз ҳамон боз; пора [и] честьзнать 1) бас аст 2) вақти рафтан (хайру хуш) расид ж см. поры