попросту

нареч. I. ба таври содда, оддӣ, бе такаллуф; 
он попросту говорил обо всём ӯ бе ҳеч такаллуф аз ҳар хусус гап мезад 
2. в знач. усил. частицы дар ҳакиқат, ҳамту; 
его попросту выгнали ӯро ҳамтӯ ҳай карданд