помин
м уст. и прост. см. поминовёние; на помин души дуои фотиҳа бӣ арвоҳҳо, зикри хайр <> и помину нет о ком--чём на пай ҳаст, на Ҳайдар; об этом и помину нё было ин чизҳо дар гӯшаи хотир ҳам набуданд; и в помине нет кого-чего ному нишонаш намонд; дождя и в помине нё было аз борон нишонае ҳам набуд; лёгок на помине чӯбро гиру гурбаро ёд кун