полагать
несов. 1. что уст. дареғ надоштан, тамоман бахшидан 2. что уст. гузоштан, ниҳодан; полагать предел ҳад гузоштан, ҳудуд ниҳодан 3. с союзом «что» и с прил. в тв. с неопр. фарз (тасаввур, фикр) кардан, пиндоштан, гумон (тахмин, ҳисоб) кардан; я полагал, что все придут вовремя ман гумон доштам, ки ҳама дар сари вакт меоянд; к какому времени вы полагаете вернуться? ба фикратон кай гаш-та меоед? // кого офиц. ҳисоб (тахмин) кардан, гумон бурдан; полагать больным касал ҳисоб кардан <> должно полагать в знач. вводн. сл. эҳтимол дорад ки..., шояд; надо полагать 1) в знач. вводн, сл. эҳтимол дорад ки..., шояд, бояд 2) (да, конечно) албатта