покончить
сов. 1. с чем тамом кардан, хотима додан, ба анҷом расондан; покончить с работой корро тамом кардан; покончить с завтраком наҳорй хӯрда тамом кардан 2. с чем хотима додан, бас кардан, барҳам додан, нест (нобуд) кардан; покончить с нищетой бенавоиро барҳам додан // с кем прост. куштан, нест (нобуд) кардан <> покончить с собой (с жйзню) худкушӣ кардан