покои

м 
1. оромӣ, оромиш, хомӯшй, қарор, осоиш, сукунат; 
от убранных полей веяло покоем дар заминҳои бегиёҳ оромй сукунат дошт 
2. фароғат, осудагӣ, фориғболӣ, роҳат, осоиш, оромӣ, истироҳат; 
больной не находил покоя бемор орому қарор на-дошт; 
нарушить чей-л. покой осоиши касеро халалдор кардан, касеро нороҳат кардан; 
оставить в -покое кого-л. касеро ташвиш надодан; 
не давать поко я безор кардан, орому қарор на-додан; 
не знать покоя оромиш надоштан 
3. беҳаракатӣ, сукунат; 
вывести тёло из состояния покоя ҷисмро аз ҳолати оромй баровардан 
4. уст. чаще мн. покои манзил, оромгоҳ , вечный -покой оромии абадӣ; 
приёмный покой қабулгоҳи беморон; 
жить на покое уст. дар истеъфо будан; 
удалиться (уйтй) на ~й истеъфо додан