поверка

ж 
1. (по знач. гл. поверить 
2) тафтиш кардан(и), санҷиш; 
- а времени санҷиши вақт 
2. (перекличка) як-як ном гирифтан(и), ном ба ном ҷеғ задан(и), номбар кардан(и), ҳозир-ғоиб кардан(и); 
утренняя поверка ҳозир-ғоиби пагоҳирӯзӣ <> на поверку дар ҳақиқат, дар асл, дар амал; 
воқеан; 
на поверку всё получается иначе дар ҳақиқат ҳама чиз дигар хел будааст