пан

қисми аввали калимахои мураккабба маънои «ҳама», «том», ки ба ҳама дахл доштани амал ё ҳодисаи дар қисми дуюми калимаи мураккаб ифодашударо нишон медихад: пангерманизм пангерманизм; 
пантюркизм пантуркизм м 
1. ист. пан (пеш аз революция помещик дар Украина, Белоруссия ва Польша) 
2. ист. (хозяин, господин) хӯҷаин, хоҷа (дар Украина ва Белоруссия пеш аз революция) 
3. ист. обращ. пан, ҷаноб, оғоз 
4. вежл. обраш. Пан (дар Польша ва Чехословакияи хозира) <> пан или пропал; 
либо пан, либо пропал погов. пан хайр чӣ бодо бод; 
жить паном меҳнат накарда бо роҳат рӯз гузарондан