охотник
I м шикорчӣ, сайёд; охотник на тигров шикорчии бабр, бабргир II м моил, иштиёқманд, ишқбоз; дӯстдор, ҳаваскор; охотник до цветов гулбоз; он охотник побродйть по горам ӯ дӯстдори сайри кӯҳсор аст // уст. \ аскари ихтиёрӣ, фидой
охотник
I м шикорчӣ, сайёд; охотник на тигров шикорчии бабр, бабргир II м моил, иштиёқманд, ишқбоз; дӯстдор, ҳаваскор; охотник до цветов гулбоз; он охотник побродйть по горам ӯ дӯстдори сайри кӯҳсор аст // уст. \ аскари ихтиёрӣ, фидой