оторвать
сов. 1. что кандан, канда (дарронда) гирифтан, буридан, ҷудо кардан; оторвать пуговицу тугмаро кандан; ему оторвало снарядом руку безл. тири тӯп дасташро канда партофт 2. что от кого-чего баркандан, гирифтан, дур кардан (андохтан), канор гузоштан; оторвать руки отлица дастҳоро аз рӯй гирифтан // перен. баркандан, бардоштан, дур кардан; оторвать глаза от книги чашм аз китоб бардоштан 3. кого-что от кого-че го ҷудо кардан; оторвать от семьй аз оила ҷудо кардан 4. кого-что от чего халал расондан, монондан, дур кардан, диққатро ба тарафи дигар кашидан; оторватьот дела аз кор монондан 5. что прост. моҳирона гирифтан, бо чолокӣ ба даст даровардан <> оторвать от себя прост. аз на-сибаи худ ба дигар кас додан; с руками оторвать ҷанг зада гирифтан; не мочь(ие в силах, нельзя) оторвать глаз от кого-чего-л. чашм канда натавонистан; от неё глаз нельзя ~ аз вай чашм канда наметавонӣ