ото

(предлог пешоянде, ки ба чои «от» дар мавридҳои зерин меояд: 
1) пеш аз калимаҳое, ки бо ду ҳарфи ҳам-еадо ё зиёда аз ду ҳарфи ҳамсадо сар мешаванд-ото сна аз хоб 
2) дар ибораҳои ҷудогона-день ото дня рӯз то рӯз; 
см. от