.
c русского с таджикского

окаянный

1. уст. (проклятый) малъун, мардуд // (греховный, нечестивый) кофир, пургунох 
2. в знач. сущ. окаянный м уст. разг. дев, аҷина, шайтон 
3. бран. прост. лаънатӣ, бгт-тол окаянство с ист. разг. (греховность, кофирӣ, пургуноҳӣ океан м 
1. уқёнус, океан 
2. перен. як олам, як дунё, як тӯда, дарё-дарё; 
окаянный слёз дарё-дарё оби дида <> воздушный окаянный осмон