обидеть
сов. кого-что 1. ранҷондан, озор додан (расондан), озурдан, хафа кардан; кровно обидеть сахт ранҷондан, сахт озор расондан 2. чем маҳрум кардан; природа не обидела его талантом ӯ табиатан боистеъдод аст,он мухи не обидит ӯ пашшаро ҳам озор намедиҳад