обида
ж озор, ранҷиш, озурдахотирӣ, озурдагӣ,.. хафагӣ, алам; кровная обида алами (озори) сахт; быть в обиде на кого-л. аз касе ранҷидан; нанести обиду ранҷондан, озор додан; терпеть обиду озор кашидан; не дать в обиду химоя кардан; не в обиду будь сказано аз гапи ман наранҷед