необходимость
ж 1. зарурат, лузум, зарур (воҷиб) будан(и), эҳтиёҷ; крайняя необходимость ғояти зарурат; иметь необходимость в ком-чем-л. ба касе, чизе эҳтиёҷ доштан; нет необходимости лозим не, зарурат надорад; в силу (по) необходимости аз рӯи зарурат; ввиду [крайней] необходимости бинобар [ниҳоят] зарур будан(и); в случае необходимости дар сурати зарурӣ; предметы первой ~и чизҳои зарурӣ 2. филос. зарурат