налёт

м 
1. (по знач. гл. налететь 2, 
4) ҳуҷум (ҳамла) кардан(и); 
вазидан(и), хестан(и); 
налёт ветра хестани шамол 
2. ҳуҷум, ҳамла; 
кавалерийский налёт ҳуҷуми аскарони савора; 
воздушный налёт ҳуҷуми ҳавоӣ 
3. тохтутоз, ҳуҷум; 
бандитский налёт ҳуҷуми ғоратгарона 
4. қабати тунук; 
налёт пыли қабати тунуки чанг 
5. мед. лоя, ҳалолат; 
налёт в горле ҳалолати гулӯ 
6. перен. омез; 
статя с налётом юмора мақолаи ҳаҷвомез <> с налёта, с налёту 
1) (с разгона, на лету) рафтуравон, парвозкунон 
2) (быстро, не задумываясь) зуд, тез; 
ответить с ~а зуд ҷавоб додан