.
c русского с таджикского

надо

в знач. сказ. безл. кому-чему с неопр., кого-что, чего бояд, лозим аст, даркор аст; 
ему надо лечиться вай бояд худро табобат кунонад; 
надо послать письмо бояд мактуб фиристод; 
что вам надо ? ба шумо чӣ лозим аст? <> [ведь] надо же! ина бинед-а!; 
так и надокому ҳаққаш ҳамин аст; 
так ему и надо ! сазояш ҳамин аст!; 
что надо худи худаш, айни муддао; 
надо думать, надо полагать 
1) в знач. вводн. савол. эҳтимол дорад, шояд, бояд; 
2) (да, конечно) албатта; 
надо сознаться в знач. вводн. сл. гуфтан лозим, бояд гуфт, бояд иқрор шуд, ки... приставка префиксе, ки ба ҷои «над» дар мавридҳои зерин истифода мешавад: 
1) пеш аз ду ё зиёдтар ҳамсадо - надорвать нимдаррон кардан 
2) пеш аз ҳамсадое, ки пас аз он «ь» ҳаст предлог ба цои «над» дар таркиби «надо мной» ва пеш аз калимаҳое меояд, ки бо ду ё зиёдтар ҳамсадо сар шуда, аввалини онҳо «р» ё «л» бошад, мас: надо ртом аз болои даҳон (лаб); 
надо лбом дар болои пешона; 
см. над