мужик
м 1. уст. мужик, деҳқон, деҳотӣ 2. уст. пренебр. марди ҷоҳил (нодон, дағал) 3. разг. мард (бештар марди зандор); дельный мужик марди пухта (кордон); в семье было пятеро мужиков дар оила панҷ нафар мард буд 4. прост. и обл. шавҳар, шӯй
мужик
м 1. уст. мужик, деҳқон, деҳотӣ 2. уст. пренебр. марди ҷоҳил (нодон, дағал) 3. разг. мард (бештар марди зандор); дельный мужик марди пухта (кордон); в семье было пятеро мужиков дар оила панҷ нафар мард буд 4. прост. и обл. шавҳар, шӯй