.
c русского с таджикского

конкистадоры

мн. (ед. конкистадор м) 
1. конкистадорҳо (истилогарони испаниягӣ ва португалии Америкаи Марказӣ ва Ҷанубӣ, ки аҳолии тагҷоиро бераҳмона ғорат ва ғулом мекарданд) 
2. перен. ғосибон, истилогарон