когда-то

нареч. 
1. (в прошлом) [як] вақте, як вақтҳо, [як] замоне; 
когда-то там была целина як вақтҳо он ҷо замини бикр буд 
2. маълум не, гумон аст; 
когда-то он ещё приёдет омаданаш гумон аст (маълум не) <> улита едет - когда-то будет посл. вақте ки думи уштур ба замин мерасад; 
бузак, бузак, намур, ки баҳор меояд