.
c русского с таджикского

кетгут

м мед. кетгут (ресмон, ки аз рӯдаи бузу гӯсфанд таӣёр мекунанд ва ҳангоми ҷарроҳӣ ҷои ҷарроҳиро бо он медӯзанд)