исход
м 1. (по знач. гл. исходить III) баромадан(и) 2. илоҷ, чора; это для него едйнственный исход ин барои вай яго-на илоҷест 3. тамом, итмом, охир, хотима; в исходе (к исходу) дня дар охири рӯз; год подходил к исходу сол тамом шуда истода буд; быть на исходе қариб тамом шудан, ба охир расидан 4. оқибат, натиҷа; исход соревнования натиҷаи мусобиқа; исход боя оқибати ҷанг; благополучный исход оқибати нек <> дать (найтй) ~ чему-л. ба чизе роҳ додан