истощить
сов. 1. кого-что лоғар (хароб, эеиф, беқувват, бемадор, суст) кардан; его истощила лихорадка ӯро табларза бемадор кард; бой истощили противника ҷангҳо душманро заиф карданд 2. что беқувват (камқувват, камҳосил) кардан; истощить почву заминро беқувват кардан 3. что сарф (харч, тамом, соф) кардан, ба охир расондан; истощить все запасы ҳамаи захираҳоро сарф кардан; он истощил моё терпение вай тоқатамро тоқ кард