.
c русского с таджикского

истощить

сов. 
1. кого-что лоғар (хароб, эеиф, беқувват, бемадор, суст) кардан; 
его истощила лихорадка ӯро табларза бемадор кард; 
бой истощили противника ҷангҳо душманро заиф карданд 
2. что беқувват (камқувват, камҳосил) кардан; 
истощить почву заминро беқувват кардан 
3. что сарф (харч, тамом, соф) кардан, ба охир расондан; 
истощить все запасы ҳамаи захираҳоро сарф кардан; 
он истощил моё терпение вай тоқатамро тоқ кард