звон

м 
1. садои занг, ҷиринг-ҷиринг, ҷарангос; 
звон бубенцов ҷиринг-ҷиринги зангӯлачаҳо; 
звон бокалов ҷарангоси қадаҳҳо // (гул) гуввос; 
звон комаров ғуввоси хомӯшак 
2. перен. прост. (сплетни, толки) ғайбат, овоза; 
слышал звон , да не знает, где он посл. « ман аз осиё омадаму ту дӯл холӣ мегӯӣ <> малйновый звон садои хушоҳанги зангӯлаву зангӯлачаҳо; 
задать звону кому прост. ҷазо додан, сарзаниш кардан