жребий

м 
1. қуръа, чак; 
бросать жреби й қуръа партофтан; 
тянуть жребий қуръа кашидан; 
жребий пал на меня қуръа ба номи ман афтид; 
достаться по жребию аз рӯи қуръа насиб шудан 
2. перен. уст. қисмат, сарнавишт, насиба <> жреби й брошен! ҷазм шуд!, масъала ҳал!