живо

нареч. 
1. возеҳу равшан, аён; 
нағз, ба хубӣ; 
он живо помнил все события прошлого вай тамоми вақеаҳои гузаштаро нагз дар хотир дошт 
2. бисёр, хеле; 
это всех живо заинтересовало ни ҳамаро хеле ба мароқ овард
3. бо ҷӯшу хурӯш, бо рӯҳбаландй; 
пьесу играли очень живо песаро бо ҷушу хурӯш бози мекарданд 
4. разг. ба тезӣ, тез-тез, бо чаққонӣ, зуд, чобукона; 
он живо собрался и уехал вай зуд чизҳояшро ғундошту рафт