дым
м 1. дуд; табачный дым дуди тамоку; из трубы шёл дым аз мӯрӣ дуд мебаромад 2. ист. (дом, хозяйство) хона, хоҷагӣ; дань с дыма дудпулй, хонапулӣ (аз рӯи миқдори печка ва мӯрӣ дар Руси Қадим) <> в дым прост. бисьёр сахт; я поругался с ним в дым ман бо вай бисьёр сахт ҷанг кардам; пьяный в дым масти лояъқил; дым коро-мыслом (столбом) мағал, тӯпаланг, ғавғо; нет дымв. без огня, дыма. без огня не бывает й посл. то шамол набошад, шохи дарахт намеҷунбад