друг

I м 
1. дӯст, ёр, ҷӯра; 
закадычный друг ҷӯраи ҷонй (қарин); 
искренний друг дӯстӣ самимй; 
друг детства ҷӯраи айёми бачагй; 
друзья по оружию ҳамьяроқон; 
старый друг лучше новых двух посл. як дӯсти дерина беҳ аз ду дӯсти нав; 
дӯсти дерина - аспи зинкарда 
2. тарафдор, дӯстдор, пайрав, ишқбози чизе; 
общество друзей природы ҷамъияти дӯстдорони табиат 
3. обращ. дӯст, ҷӯра; 
любезный друг дӯсти меҳрубон <> дома 
1) дӯсти хонадон 
2) шутл. маъшуқи соҳибхоназан; 
будь друг (другом) як ҷӯрагӣ кун II кр. ф. к другой: друга якдигарро, ҳамдигарро; 
другу ба якдйгар, ба ҳамдигар; 
другом яке аз дигаре, аз ҳамдйгар (мас. розй)\ друг за другом паи ҳам; 
друг на друга ба якдигар, ба ҳамдигар; 
друг о друге дар бораи якдигар (ҳамдигар); 
друг от друга аз ҳамдигар, аз як-дигар; 
друг перед ~ом яке дар пеши дигар, дар пеши якдигар (ҳамдигар)