дожить
сов. 1. до чего зинда мондан, умр дидан, то ҳадди муайяни умр расидан; дожить до глубокой старости умря I дароз дида пири куҳансол шудан, умри I бобарака дидан, то куҳулат зиндаям I дан 2. расидан, афтодан, до чего | дожил! ба чӣ ҳол афтодам!, ин I рӯзест! 3. что разг. гузарондан; дожитьт I на даче тобистонро дар боғот гузарондан 4. что разг. харҷ (сарф) карда; I дожить последние деньги буду шуди пулро сарф кардан <> дожить до седш тш (до седйн) мӯйсафед шудан