.
c русского с таджикского

дожить

сов. 
1. до чего зинда мондан, умр дидан, то ҳадди муайяни умр расидан; 
дожить до глубокой старости умря I дароз дида пири куҳансол шудан, умри I бобарака дидан, то куҳулат зиндаям I дан 
2. расидан, афтодан, до чего | дожил! ба чӣ ҳол афтодам!, ин I рӯзест! 
3. что разг. гузарондан; 
дожитьт I на даче тобистонро дар боғот гузарондан 
4. что разг. харҷ (сарф) карда; 
I дожить последние деньги буду шуди пулро сарф кардан <> дожить до седш тш (до седйн) мӯйсафед шудан