.
c русского с таджикского

гром

м 
1. тундар, раъд, момоқулдуроқ; 
раскаты грома ғурриши тундар; 
грохочет гром раъд меғуррад 
2. перен. ғурриш, гулдуррос; 
гром аплодисментов гулдурроси чапакзанӣ; 
гром канонадӣ гулдурроси тӯппаронӣ <> как громом поражённый моту мабҳут; 
как гром среди ясного неба мисли балои ногаҳонӣ; 
метать громы и молнии оташин шудан; 
пока гром не грянет то табар ома-дан, кунда осудаст; 
разразй [меня] гром хок ба сарам, ки ...; 
бало занадам!