гон

м 
1. (по знач. гл. гнать и гнаться) 
1) рондан(и), ҳай кардан(и); 
гон cтада ҳай кардани пода 
2. охот. бо саг дунболагирй кардан(и) 3, зоол. ба гушн омадан(и); 
гон волков ба гушн омадани гургон 
4. (длина участка, пашни и т. п.) тӯли мазраа 
5. охот. шикоргоҳ, сайдгоҳ; 
бобровые гоны шикоргоҳи қундузҳо