.
c русского с таджикского

глухо

1. нареч. (о звуках) паст, паст-паст, оҳиста; 
глухо шумят сосны дарахтони санавбар оҳиста шаввос мезананд; 
глухо прокатился гром раъд бо садои паст ғуррид 
2. нареч. сахт, маҳкам, зич; 
глухо закрыты ставни даричаҳои пушти тиреза маҳкам баста шудаанд 
3. в знач. сказ. безл. сокит аст, хомӯш аст; 
в лесу было глухо дар беша хомӯшӣ ҳукмфармо буд