глаголь

м уст. 
1. (название буквы «г») глаголь (номи кӯҳнаи ҳарфи «г») 
2. (о предметах в форме печатиой буквы «Г») ашёе, ки ба шакли ҳарфи чопаи «Г» бошанд // (о виселице) чӯби (пояи) дор, ки ба шакли ҳарфи «Г» сохта мешавад // в знач. нареч. глаголем ба шакли ҳарфи «Г»; 
стол, изогнутый глаголем мизи ба ҳарфи «Г» монанд