.
c русского с таджикского

гайдук

м ист. 
1. (слуга, лакей) пешхизмат, хизматгор 
2. гайдук (иштирокчии дастаҳои партизанҳо, ки барои истиқлолият бар зидди туркҳо мубориза мебурданд)