.
c русского с таджикского

восход

м 
1. (по знач. гл. восходить 
1) баромадан(и); 
восход на вершину горы ба қуллаи кӯҳ баромадан(и) 
2. (ш светил) баромад, тулӯъ; 
на -е солнця дар вақти тулӯи офтоб; 
с восходом солнца баробари тулӯи офтоб 
3. уст. (офтоббаро, машриқ)