.
c русского с таджикского

вон

II частица разг. 
1. указ. ҳу ана, мана; 
вон та деревня ҳу ана он деҳа 
2. усил. ана; 
вон ты куда мётишь! ана ту чӣ мақсад доштай!; 
вон ты какой обйдчивый! ана ту чй хел зудранҷ будай! вон вон [оно] что! ана гап дар куҷо будааст!; 
ҳамин тавр гӯед! I нареч. разг. 
1. берун, ба берун; 
выгнать вон берун рондан, ҳай кардан, пеш кардан; 
вынести вон из комнаты аз хона берун баровардан 
2. в знач. межд. дур шав, гум шав, дафъ шав, нест шав; 
вон отсюда! гум шав! <> дух вон [у (из) кого-л.] прост. ҷонаш баромад; 
из ума (из головы, из памяти) вон аз хотир баромад, фаромӯш шуд; 
из рук вон плохо бисьёр бад, аз ҳад зиёд ганда; 
бади бад, гандаи ганда; 
из ряда вон выходящий ғайриоддй, фавқулодда; 
из кожи вон лезть бисьёр кӯшиш карда ҷон коҳондан (кандан)