воля
ж 1. ирода, ихтиёр; сила воли қувваи ирода; твёрдая воля иродаи матин 2. талаб, орзу, хоҳиш, ком; воля нарбда хоҳиши халқ; испблнить чью-л. волю хоҳиши касеро ба ҷо овардан 3. озодӣ; выпустить птйцу на волю паррандаро озод кардан (сар додан) 4. уст. прост. озодшавӣ аз ҳуқуқи крепостноӣ 5. взнач. нареч. волей, волею прост. бо ихтиёри худ, бидуни маҷбурият <> воля ваша ихтиёратон, майлатон, ихтиёр доред, ихтиёр дар дасти бахтиёр; волею судеб книжн. тасодуфан, гардиши фалак, аз қазо; на воле прост. берун, дар берун, дар ҳавои тоза; на волю прост. берун, ба берун, ба ҳавои тоза; с воли прост. аз берун; по доброй воле бо ихтиёри худ, ихтиёран; последняя воля хоҳиши охирин, васият, васияти вопасин; люди доброй воли одамони поквиҷдон (некирода); брать (взять) волю над кем-чем худсарона рафтор кардан; дать волю кому-л. касеро ба ихтиёраш мондан (монондан); дать волю чему сар додан; дать волю чувствам инони ҳиссиётро сар додан; дать волю слезам гирья карда сар додан; дать волю рукам 1) даст задан, даст расондан, даст дароз кардан 2) кӯфтан, задан, занозанӣ кардан