.
c русского с таджикского

вольно

в знач. сказ. кому с неопр. разг. ихтиёр доштӣ (доштед, дошт ва ғ); 
охир, ...-ку (ба касе гуфта мешавад, ки дар ягон бобат гунаҳкор бошад); 
вольно вам было не слушать гӯш мекардед мешудку 
1. нареч. озодона, бемалол, сабук; 
вести себя бемалол рафтор кардан 
2. (команда) вольно <> вольно или невольно хоҳӣ-нахоҳӣ