воздух

I м ҳаво; 
свежий воздух ҳавои тоза (соф); 
спёртый воздух ҳавои вазнин, ҳавои дам (дим); 
сжатый воздух физ. ҳавои фишурда; 
жидкий воздух физ. ҳавои моеъ; 
война в воздухе ҷанги ҳавоӣ; 
дышать свежим воздухом ҳавои тоза гирифтан воздух воен. хатари ҳавоӣ! (огоҳ кардан аз ҳуцуми ҳавоӣ); 
на вольном воздухе 
1) (вне помещения) берун, беруни хона 
2) (вне города) дар беруни шаҳр, дар ҳавои кушод; 
на открытом воздухе дар ҳавои кушод; 
взлететь на воздух 
1) таркида пош хӯрдан 
2) (рассеяться - о планах, мечтах и т. п.) бар бод рафтан, пуч баромадан; 
висёть в воздухе 
1) муаллақ будан 
2) бе натиҷа (бе ҷавоб) мондан, таъсир накардан 
3) ҳал нашуда (норавшан) мондан; 
витать в воздухе хаёлпарастй кардан, хаёли хом дар сар парваридан; 
выйти на воздух берун баромадан; 
глотать воздух ҳаво фурӯ кашидан, даҳонро кушода сахтсахт нафас кашидан; 
дышать воздухом чего-л. книжн. дар ҳавои чизе қаноат кардан; 
питаться воздухом шутл. бо қути лоямут зистан; 
поднять на воздух таркондан; 
в воздухе носится (чувствуется) ҳис карда мешавад II м церк. ҳиҷоб (руйпуши зарфи нону шароби калисо)