.
c русского с таджикского

венчик

м 
1. уменыи. к венец 1,5 гулчанбари хурд; 
ҳолаи хурд, ҳолача 
2. бот. тоҷгул 
3. анат. нуги дандон 
4. церк. венчик (тасмаи коғазй 6о тасвир ва навшитаҳои дини, ки насрониён ба пешонаи мурда мегузиштанд)